Kościół pod wezwaniem NMP w Glaznotach

Zlokalizowany w Glaznotach (dawniej Marienfelde), które zostały założone w latach 1328-1329 przez komtura dzierzgońskiego Lutra Braunschweiga.
Kościół murowany, rzymskokatolicki, parafialny p.w. Najświętszej Marii Panny, zbudowany na przełomie XIX i XX wieku z przeznaczeniem dla osiedlających się katolików we wsi i jej okolicach. Kaplica została poświęcona 19 listopada 1903 roku ku czci Ofiarowania Najświętszej Marii. Konsekracji świątyni dokonał biskup chełmiński Augustyn Rosentretter w 1904 r. Kaplicę powiększono w latach 1919-1920.
Kościół położony w centrum wsi przy drodze na terenie płaskim. Murowany z cegły na podmurówce kamiennej. Więźba drewniana, dachówka ceramiczna karpiówka.
Bryła kościoła-kaplicy przypomina w formie parterowy budynek, sześcioosiowy z ryzalitem na osi, kryty dachem dwuspadowym.
Założony na planie prostokąta z prostokątną dobudówką przy ścianie frontowej stanowiącą ryzalit.
Elewacja frontowa sześcioosiowa z jednoosiowym ryzalitem prawie na osi. Północno-zachodnia część obiektu posiada otwory okienne zamknięte łukami odcinkowymi. Południowo-wschodnia, nowsza część posiada okna ostrołukowe. W ryzalicie otwór drzwiowy zamknięty łukiem odcinkowym umieszczony w ostrołukowej blendzie. Pośrodku tympanonu rozeta. Ryzalit zamknięty trójkątnym szczytem z wnęką na sygnaturkę.
Szczytowa ściana wschodnio-południowa zamykająca niewydzielone prezbiterium z ostrołukowym oknem na osi i dwoma ostrołukowymi blendami po bokach w dolnej partii. Szczyt schodkowy ozdobiony trzema ostrołukowymi blendami i jedną kolistą. Na wierzchołku żelazny krzyż.
Okna wschodnio-południowej części obiektu przysłaniają witraże.

Kubatura: 1150m3
Powierzchnia użytkowa: 230m2

Przy kościele zlokalizowana jest zabytkowa dzwonniczka drewniana o cechach budownictwa ludowego, wzniesiona na początku XX wieku.
Drewniana, ściany konstrukcji słupowej, posadowiona na podwalinie kamiennej. Zasadniczy szkielet tworzą bale narożne w dolnych partiach poszerzone przez ustawienie ukośne i powiązane poziomymi ryglami. Powierzchnia zewnętrzna odeskowana poziomo na nakładkę. W górze belka pozioma do zawieszenia dzwonu. Więźba krokwiowa, dach kryty papą na odeskowaniu.
Dzwonniczka w kształcie wieżyczki dołem poszerzona. Założona na planie zbliżonym do kwadratu. Ścianki dolnej części pochyłe zwężające się ku górze, w górnej ustawione pionowo. W ściance frontowej pośrodku otwór drzwiowy, wyżej dwa prostokątne otwory okienne. Dach dwuspadowy.

Kubatura: ok 300m3