Poznaj WYBRANE
ZABYTKI
REGIONU
Most kolejowy w Glaznotach
Most został zbudowany w 1909 roku, jako jeden z dwudziestu pięciu na trasie z Samborowa (niem. Bergfriede) do Turzy Wielkiej (niem. Gross Tauersee). Była to najokazalsza budowla inżynierska na tym szlaku. Trzyprzęsłowy wiadukt wyróżniał się nie tylko rozmiarami, ale i wyjątkową urodą architektoniczną. Zbudowano go nad drogą, która wiodła ze wsi Glaznoty (niem. Marienfelde) do młyna na rzece Gizeli, funkcjonującego od połowy XIV wieku.
Most kolejowy w Glaznotach
Most został zbudowany w 1909 roku, jako jeden z dwudziestu pięciu na trasie z Samborowa (niem. Bergfriede) do Turzy Wielkiej (niem. Gross Tauersee). Była to najokazalsza budowla inżynierska na tym szlaku. Trzyprzęsłowy wiadukt wyróżniał się nie tylko rozmiarami, ale i wyjątkową urodą architektoniczną. Zbudowano go nad drogą, która wiodła ze wsi Glaznoty (niem. Marienfelde) do młyna na rzece Gizeli, funkcjonującego od połowy XIV wieku.
Kościół w Glaznotach
Historia kościoła ewangelicko-metodystycznego w Glaznotach sięga roku 1400. Przebudowany w XVIII wieku, a odrestaurowany w 1899 roku obiekt pełnił funkcje sakralne dla mieszkańców Glaznot i okolic do 1980 roku. Kościół salowy, położony na planie prostokąta z kwadratową wieżą od frontu. Z dawnego wyposażenia kościoła pozostał ołtarz z 1860 roku. W otoczeniu kościoła budowane są podwaliny Centrum Kultury Pamięci, które ma służyć uwspólnotowieniu mieszkańców Wzgórz Dylewskich.
Kościół N.M.P. w Glaznotach
Kościół murowany, rzymskokatolicki, parafialny p.w. Najświętszej Marii Panny, zbudowany na przełomie XIX i XX wieku z przeznaczeniem dla osiedlających się katolików we wsi i jej okolicach. Konsekracji świątyni dokonał biskup chełmiński Augustyn Rosentretter w 1904 r.
W latach 1919-20 został rozbudowany.
Przy kościele usytuowana jest dzwonniczka drewniana o cechach budownictwa ludowego wzniesiona na początku XX w.
Kościół N.M.P. w Glaznotach
Kościół murowany, rzymskokatolicki, parafialny p.w. Najświętszej Marii Panny, zbudowany na przełomie XIX i XX wieku z przeznaczeniem dla osiedlających się katolików we wsi i jej okolicach. Konsekracji świątyni dokonał biskup chełmiński Augustyn Rosentretter w 1904 r.
W latach 1919-20 został rozbudowany.
Przy kościele usytuowana jest dzwonniczka drewniana o cechach budownictwa ludowego wzniesiona na początku XX w.
Kościół w Durągu
Pierwotny kościół został wybudowany jeszcze w XIV wieku. W czasie reformacji został zamieniony na zbór ewangelicki. Obecnie istniejący kościół wzniesiono w 1713 roku przez protestantów. Restaurowano go w latach 1817 i 1874. Wzniesiony z kamienia polnego łączonego zaprawą wapienną. Od zachodniej strony znajduje się drewniana wieża, a w niej dzwon z XVIII w. Ołtarz główny został wykonany około roku 1715. Kościelne organy pochodzą z początku XVIII wieku. Po II Wojnie Światowej kościół został odbudowany.
Kościół w Kraplewie
Kościół metodystyczno-ewangelicki, dawny luterański z 1848 r. Zbudowany w stylu neogotyku angielskiego. We wnętrzu uwagę zwracają empory wzdłuż dłuższych ścian, połączone z emporą organową. Przy kościele znajduje się drewniana dzwonnica w konstrukcji słupowej z XVIII wieku. Pastorem Parafii Kraplewo był opiekun ludu mazurskiego – Gustaw Gizewiusz.
W kościele zachowała się tablica pamiątkowa z nazwiskami parafian poległych w czasie I Wojny Światowej.
Kościół w Kraplewie
Kościół metodystyczno-ewangelicki, dawny luterański z 1848 r. Zbudowany w stylu neogotyku angielskiego. We wnętrzu uwagę zwracają empory wzdłuż dłuższych ścian, połączone z emporą organową. Przy kościele znajduje się drewniana dzwonnica w konstrukcji słupowej z XVIII wieku. Pastorem Parafii Kraplewo był opiekun ludu mazurskiego – Gustaw Gizewiusz.
W kościele zachowała się tablica pamiątkowa z nazwiskami parafian poległych w czasie I Wojny Światowej.
Kanał Ostródzko-Elbląski
Projektantem i realizatorem Kanału był Georg Jacob Steenke, który przyjął zlecenie Fryderyka Wilhelma IV, pragnącego połączyć szlakiem żeglownym Prusy Wschodnie z Bałtykiem. Nad projektem kanału zaczęto pracować w 1837, a prace rozpoczęto 28 października 1844.
Fragment kanału został w 1978 uznany za zabytek techniki. W 2011 otrzymał status pomnika historii, a w 2007 r. w plebiscycie „Rzeczpospolitej” został uznany za jeden z siedmiu cudów Polski.
Kościół w Ornowie
Kościół p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej zbudowany w XV wieku.
Kościół murowany z użyciem kamieni polnych. Wnętrze kościoła ma charakter salowy z wieżą od zachodu, która pochodzi z XIX wieku. Na wieży znajduje się dzwon i nieczynny zegar. Ołtarz główny pochodzi z 1690 roku oraz rzeźby apostołów z lat 1430-40.
Od czasów reformacji do roku 1945 kościół zajmowali protestanci. Po wojnie został oddany ludności katolickiej.
Kościół w Ornowie
Kościół p.w. Matki Boskiej Częstochowskiej zbudowany w XV wieku.
Kościół murowany z użyciem kamieni polnych. Wnętrze kościoła ma charakter salowy z wieżą od zachodu, która pochodzi z XIX wieku. Na wieży znajduje się dzwon i nieczynny zegar. Ołtarz główny pochodzi z 1690 roku oraz rzeźby apostołów z lat 1430-40.
Od czasów reformacji do roku 1945 kościół zajmowali protestanci. Po wojnie został oddany ludności katolickiej.
Kaplica i cmentarz w Zajączkach
Cmentarz ewangelicko-augsburski związany z wsią i majątkiem w Zajączkach został założony w drugiej połowie XIX wieku. Centralna część cmentarza stanowi kaplica grobowa rodziny właścicieli majątku – Kramerów. Kaplica grobowa wzniesiona z ciosów kamiennych, pokryta dwuspadowym dachem, kryta dachówką ceramiczną holenderską.
Jeden z nielicznych cmentarzy na terenie naszego regionu zachowany w tak dobrym stanie, dlatego posiada dużą wartość historyczną.
Dwór w Klonowie
Dwór wzniesiony został w 1873 r. i w późniejszym czasie rozbudowywany z zachowaniem stylu italianiuzującego. Założony na rzucie prostokąta, w części głównej dwukondygnacyjny. Usytuowany jest na wzniesieniu w środkowym punkcie założenia, od wschodu i południa okala go rozległy park z pięknym starodrzewiem.
Częściowo zachowało się oddzielone od pałacu zielenią podwórze gospodarcze, w którym architekturą wyróżnia się budynek kuźni.
Dwór w Klonowie
Dwór wzniesiony został w 1873 r. i w późniejszym czasie rozbudowywany z zachowaniem stylu italianiuzującego. Założony na rzucie prostokąta, w części głównej dwukondygnacyjny. Usytuowany jest na wzniesieniu w środkowym punkcie założenia, od wschodu i południa okala go rozległy park z pięknym starodrzewiem.
Częściowo zachowało się oddzielone od pałacu zielenią podwórze gospodarcze, w którym architekturą wyróżnia się budynek kuźni.
Kościół w Pietrzwałdzie
Drewniany kościół p.w. św. Piotra w Okowach z XVIII wieku. Z tego okresu zachowały się części tryptyku ołtarza zakupionego w Grotau (podziwiać można zachowane rzeźby). Ołtarz kościoła ma barokowy charakter. We wnętrzu obiektu podziwiać można krucyfiks barokowy ludowy, skarbonę drewnianą okutą datowana na XVIII wiek. Dzwony kościoła pochodzą z 1614 i 1753 roku. W 1844 roku po raz pierwszy Kościół został oszalowany i poddany renowacji. Po II wojnie świtowej został przejęty przez napływową ludność katolicką.
